ေကာင္းကင္က…
ပင္လယ္တစ္ခု ေမွာက္က်လာသမ်ိဳး
မိုးဟာ…
ေနေရာင္ျခည္ေတြ ရႊဲစိုေလာက္ေအာင္ရြာလို႔
အသံဗလံေတြ ေမ်ာပါသြားေလာက္ေအာင္ရြာလို႔
အခ်ိန္နာရီေတြ နစ္ျမဳပ္ကုန္ေလာက္ေအာင္ရြာလို႔။
ငါကေတာ့…
ေခ်ာင္က်က် လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
မိုးခိုမိေပါ့။
ဟိုမွာ…
တံစိတ္ျမိတ္ေအာက္က ခိုတစ္ေကာင္
အသံုးမက်တဲ့ အေတာင္နဲ႔၊
ေမွာင္လည္းေမွာင္၊ တိတ္လည္း တိတ္ဆိတ္
(မိုးသံကလြဲလို႔ေပါ့ေလ)။
ဒီလိုနဲ႔…
မိုးကလြဲလို႔
အားလံုးနဲ႔ လြဲခဲ႔ေပါ႔သစၥာနီ
No comments:
Post a Comment