အသိတစ္ဝက္

ငါစဥ္းစားခဲ့ဘူးတယ္။
ဘဝဆိုတာ အိပ္မက္လားလို႕...

ျဖစ္တည္ျခင္းဆိုတာ
ျပိဳပ်က္ဖို႕လားလို႕...

မရွိဘူးလို႕ထင္တဲ့အရာေတြ
တကယ္ရွိလားလို႕...

ဒါကိုလူေတြက နံမည္တပ္ၾကတယ္။
ငေပါတဲ့။

တခါတုန္းက ငါ့အိပ္မက္ေတြ
မိုးေရ အျဖစ္ ပင္လယ္ထဲ ေမ်ာပါဘူးတယ္။
ျပန္မရတဲ့အတိတ္ေတြ
ပစၥဳပၸန္ မွာ ေဆာင္းအိပ္မက္ျဖစ္ဖူးတယ္။

ယံုၾကည္ထားတဲ့ အနာဂတ္ တခုတည္းအတြက္နဲ႕
မိုးခါးေရ မေသာက္ေတာ့
ငါက အ႐ူးတဲ့။

စစ္ပြဲ...
မီး...
အခ်စ္... ေတြကို တဂိုဏ္းထဲထားေတာ့
သံေယာဇဥ္ ကိုေတာင္
ခပ္ကင္းကင္းေနခ်င္လာတယ္

လူညီရင္ ဤဟာ ကြၽဲျဖစ္
ဆိုေတာ့...
ယိုင္နဲ႕လာတဲ့ အသိနဲ႕
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားတဲ့
လက္ထဲက သုညလည္း
ေဘာင္ဘင္ခတ္ လာတယ္။

ငါစဥ္းစားခဲ့ဘူးတယ္.....

...........................။

အဲဒီ့ သုည ဘယ္ေတာ့ျပန္ျပည့္ျဖစ္မလဲလို႕။

"သားငယ္"